- Dramat to jeden z trzech … literackich (pozostałe to … i …).
- Funkcję narratora lub podmiotu lirycznego w utworze dramatycznym pełnią … (czyli inaczej tekst …).
- Tekst główny dramatu to wypowiedzi bohaterów, czyli … i ….
- Wydarzenia przedstawione w dramacie tworzą ….
- Dramat jest podzielony na …i ….
Zadania:
- Policz akty i sceny „Romea i Julii”.
- Wybierz najciekawszy według ciebie monolog.
- Streść akcję wybranej sceny.
- Zacytuj fragment didaskaliów zawierający elementy opisu postaci.
10 stycznia
Dwie rodziny, dwa wrogie obozy, dwoje zakochanych.
- Jak zaczęła się waśń między rodzinami Capuletti i Montecchi?
- W jakich okolicznościach bohaterowie się poznali?
- Które sceny przynoszą wyznania uczuć?
- Przedstaw w punktach przebieg wątku miłosnego.
- Jaka była rola ojca Laurentego?
- Co o miłości Romea i Julii myśleli ich rodzice? Przyjaciele? Znajdź i przedstaw cytaty.
- Zredaguj list Romea z opisem uczuć i przeżyć. Wybierz samodzielnie, w którym momencie rozwoju akcji został on napisany.
11 i 12 stycznia
Po prostu miłość.
- List Romea z opisem uczuć i przeżyć. Odczytanie zadania domowego.
- Jakie znasz utwory opowiadające o miłości dwojga ludzi, którzy z jakichś powodów nie mogą być razem? Podaj tytuł i napisz streszczenie.
- „A gdyby mieli żyć długo i szczęśliwie…” Napisz opowiadanie osadzone w świecie przedstawionym sztuki Szekspira zakończone happy endem. Pamiętaj o poprawnym zapisie dialogów. Wymyśl własny tytuł.
- „Romeo i Julia, Kraków 2015”. W formie opowiadania z dialogiem przedstaw losy bohaterów przeniesionych w czasy współczesne. Wymyśl własny tytuł.
Premiera w „The Globe”.
- Napisz skierowane do królowej zaproszenie na premierę „Romea i Julii”.
- Czym różni się afisz teatralny od plakatu? Przeanalizuj i zapisz wnioski.
- Zaprojektuj afisz, uwzględniając te różnice.
- Napisz sprawozdanie z premiery, korzystając z materiału pomocniczego.
Materiał pomocniczy: fragment książki „Historia teatru”, red. J. R. Brown, Świat Książki, Warszawa 1999.
Teatr elżbietański
Po zakazie urządzania przedstawień w kościołach i na dziedzińcach kościelnych początkowo sztuki grywano na dziedzińcach zajazdów. Wokół zabudowań oberży otaczających dziedziniec szły galeryjki, na których siadywała publiczność. Z czasem w Londynie powstały pierwsze teatry. Budowano je zwykle poza granicami miasta. Pierwszym powodem była ostrożność, by nie wpaść w kolizję z miejskim prawem, a drugim – by nie mieć do czynienia z purytanami, którzy reprezentowali spory odłam wśród londyńczyków i zwalczali teatr jako niemoralną rozrywkę.
Teatr był okrągłą lub wieloboczną budowlą, w jednej jej części – na podwyższeniu – znajdowała się platforma wybiegająca daleko w głąb parteru. Miejsca na dole były najtańsze. Stojąca publiczność rekrutowała się spośród najbiedniejszych mieszkańców. Wszyscy głośno komentowali grę aktorów, jedli, kłócili się i zaśmiecali wyłożone słomą czy trzciną klepisko. Wokół biegły galerie dla mieszczańskiej dostojniejszej publiczności.
Na scenie siadywała szlachta i złota młodzież, przeszkadzając aktorom w grze. W głębi sceny znajdowała się nadbudówka, galeryjek o dwóch albo trzech kondygnacjach, nad którą znajdował się dach albo rozciągnięte płótno. Na dole pod galeryjką znajdowały się drzwi dla aktorów, bowiem aktorek jeszcze nie było, role kobiece grywali młodzi chłopcy. Na dole parterowa komnata mogła służyć jako sala tronowa czy balowa, na pierwszym piętrze nad nią znajdująca się komnatka mogła przedstawiać albo balkon wiodący do pokoju Julii, albo taras pałacu, pokład okrętu, okno więzienia. Na szczycie tuż pod sklepieniem było jeszcze jedno pomieszczenie zwane niebem, skąd spuszczano chłopców przedstawiających anioły czy duchy.
W podłodze sceny drzwi wiodące do piwnicy miały przedstawiać bramy piekieł lub wejście do grobowca. Dekoracji żadnych nie było. Włożenie opończy czy kapelusza, jak w starożytnym teatrze, oznaczało wybieranie się w podróż. Brak dekoracji rekompensowały inne charakterystyczne cechy teatru elżbietańskiego, przede wszystkim wizualne, a więc bogate kostiumy, sceny masowe, wypełnione tłumem aktorów, ruch i żywa akcja dramatyczna. Teatr elżbietański to teatr wielkiej poezji i patosu.
16 stycznia
Szekspir i jego dzieło
Co wiadomo o autorze „Romea i Julii? Obejrzyj fim i na jego podstawie sporządź notatkę. Uwzględnij ważne daty i tytuły.
Dla przyjemności: film „Zakochany Szekspir”.
